വാലൻടയിൻ ഡേ

സൗഗന്ധികപ്പുഷ്പമറുക്കുവാനായ്

ഭീമൻ നടന്നെത്തി വനാന്തരത്തിൽ

പന്ഥാവിൽ വാൽ നീട്ടി ശയിച്ചിരുന്നൂ

ജ്യേഷ്ഠൻ ഹനൂമാനൊരു വൃദ്ധനായി

 

വാൽ കണ്ടു കോപിച്ചിതുരച്ചു ഭീമൻ,

"വാലാരുടേതെന്നു കഥിക്ക വേഗം"

"വാലെൻറെയാൺടേ"ന്നുരചെയ്തു ഭ്രാതാ

'വാലൻടയിൻ ഡേ'യവതീർണ്ണമായി!   

-  

(ആശയത്തിനു കടപ്പാട്)

ഈറൻ സന്ധ്യ

  

ഞാൻ എട്ടാം നിലയുടെ ടെറസ്സിൽ.

അങ്ങകലെ,

എന്നാൽ തൊട്ടടുത്ത്,

ചുവന്നു തുടുത്ത അസ്തമന സൂര്യൻ.

 

സൂര്യനെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ

അവൾ വരും.

എൻറെ കൂട്ടുകാരി,

സന്ധ്യ, ഈറൻ സന്ധ്യ.

എന്നെ ആലിംഗനം ചെയ്യും.

ഹായ്, എത്ര സുഖം.

ചുവന്നു തുടുത്ത മുഖം,

അതിൽ നിറങ്ങൾ മാറി വരും

മഞ്ഞ, പച്ച, നീല, കുങ്കുമം.

അവളുടെ ചിരിയുടെ മാധുര്യം

അനിർവ്വചനീയം.

 

അവളോടൊത്തു പറന്നു നടക്കും

ഇണപ്പക്ഷികളെപ്പോലെ.

ആസകലം കുങ്കുമം പൂശി നിൽക്കുന്ന

അസ്തമന സൂര്യൻറെ ഭംഗി ആവോളം ആസ്വദിക്കും.

ചേക്കേറുന്ന പക്ഷികളെ അനുഗമിക്കും

അവയുടെ കളകളാരവത്തിൽ മതി മറക്കും.

മന്ദമാരുതൻ ഞങ്ങളെ പുൽകും.

 

പകലത്തെ വെയിൽ ഏറ്റു തളർന്ന

വൃക്ഷങ്ങളും ചെടികളും

വിശ്രമിക്കാൻ തുടങ്ങും.

നിരനിരയായി നിൽക്കുന്ന പൂച്ചെടികൾ

പിറ്റേന്നു വിരിയേണ്ട മൊട്ടുകളെ ആശ്വസിപ്പിക്കും

മൊട്ടുകൾക്കറിയാം, അന്ത്യനാൾ അടുത്തെന്ന്.

 

ചൂടുകാലത്ത് സന്ധ്യ ഈറനായല്ല,

വിയർത്തൊലിച്ചാണു വരവ്.

എങ്കിലും ആ സൗന്ദര്യത്തിന് ഒട്ടും കുറവില്ല

ആലിംഗനം എന്നത്തേയും പോലെ

ആസ്വാദ്യകരം തന്നെ.

 

തണുപ്പുകാലത്താണെങ്കിലോ,

നനഞ്ഞു കുതിർന്നാണു വരിക.

വെള്ളം ഒലിച്ചു ചാടുന്നുണ്ടാകും.

മന്ദമാരുതൻറെ തലോടലിൽ 

ആകമാനം വിറയ്ക്കും.

 

എങ്കിലും അവളുടെ സാമീപ്യം,

ആലിംഗനം, മന്ദഹാസം,

കണ്ണുകളിലെ കുസൃതി,

എല്ലാം സ്വർഗ്ഗീയാനുഭൂതി സമ്മാനിക്കും.

 

പക്ഷെ, അവളുടെ സാമീപ്യം

ഈയാംപാറ്റകളുടെ ജീവിതം പോലെ

ക്ഷണഭംഗുരമാണ്.

ദാഹം ശമിക്കുന്നതിനു മുമ്പേ,

വിശപ്പ് ആറുന്നതിനു മുമ്പേ,

അവളുടെ സാമീപ്യത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോൾ,

അവൾ യാത്ര പറയും.

 

ജ്യേഷ്‌ഠസഹോദരിയായ രജനിയുടെ വരവ്

അതിൻറെ സൂചനയാണ്.

രജനിയുടെ കയ്യിൽ എന്നെ ഏല്പിച്ചിട്ട്

അവൾ മാഞ്ഞു പോകും,

ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി പോലെ.

 

കണ്ണുകൾ കലങ്ങും,

തൊണ്ട ഇടറും,

ദേഹം തളരും.

 

ഇനി നാളെ.

 

പ്രതീക്ഷയോടെ.

ലൈക് തരൂ!

ഈ പോസ്റ്റു കണ്ടിതു മഹത്തരമായിരിക്കു-

മെന്നാരുമേ കരുതി മോഹമുണർത്തിടേണ്ട

ലൈകാനു, മല്ലൊരു കമന്റു പറഞ്ഞിടാനു-

മെന്നല്ല, പങ്കിടുക ചെയ്തിടുവാനുമായി

 

പോസ്റ്റുന്നു ഞാനിവളെയെന്നുടെ ബ്ലോഗു തന്നിൽ

ഞാനംഗമായ ചില സംഘ ഗണത്തിലേക്കും

വായിച്ചു ലൈക്കുക, കമന്റുക, മാത്രമല്ലാ

പോസ്റ്റീടണം തവ മഹത്തരമായ ഗ്രൂപ്പിൽ

 

എൻ ദേഹി ചെല്ലുവതുമുണ്ടു യമൻറെ മുമ്പിൽ

ഗുപ്തൻ പറഞ്ഞിടുമിതൊട്ടൊരു പുച്ഛമോടെ

ഫേസ്ബുക്കിലായവനു പോസ്റ്റുകളേറെയുണ്ടേ

ലൈക്കെങ്കിലില്ല മഠയന്നൊരു നൂറു പോലും

 

ഏതാണു ജീവിയിവനെന്നു പകച്ചു നോക്കും

കാലന്നു പുച്ഛ, മതിലേറെ വെറുപ്പുമുണ്ടാം

ഈ പൊട്ടനേകുക കടുത്തൊരു ശിക്ഷ തന്നേ

നല്ലോരു പാഠമതു മാനവനായിടട്ടെ

 

വെട്ടിത്തിളച്ചിടുമമായികമായ സ്നേഹം

തന്നിൽക്കിടന്നു വലയൂ ദശലക്ഷ വർഷം

ഫേസ്ബുക്കിലിങ്ങു ശത ലൈക്കുകൾ പോലുമില്ലാ-

താരെങ്കിലും വരികിൽ ശിക്ഷ കടുത്തതത്രേ

 

കേട്ടീടുകെൻറെ പ്രിയ കൂട്ടരെ, ഞാൻ പിടിക്കാ-

മക്കാലുകൾ, തരിക ലൈക്കു, കമന്റു ഷേറും

സൗജന്യമായ സഹകാര്യമിവന്നു വേണ്ടാ

തന്നീടുവൻ വിതറിടുന്നതുപോലെ ലൈക്കും!

 

 

സംക്ഷിപ്തരാമായണം

15–29/08/2023

 

ചിറ്റയുമൊപ്പോളു മേടത്തിയും പുന-

രേട്ട, നനുജത്തി, യീയുള്ളവന്നുമായ്

ഏഴുദിനങ്ങളിലായിട്ടിതേറ്റവും

പാവനമായ രാമായണ ഗ്രന്ഥത്തെ

വായിച്ചനുഭവിച്ചിട്ടു സമർപ്പിച്ച-

തിന്നലെ സായന്തനത്തിലനാകുലം.

ഇന്നു പുലർച്ചെയെഴുന്നേൽക്കുന്നതിൻ മുന്ന-

മെൻ്റെ മനസ്സു ചൊന്നെന്നോടു സസ്മിതം

‘രാമായണ കഥ ചൊല്ലുക വേണമേ

സംക്ഷിപ്തമായിട്ടു നീയതിവേഗേന.’

ആയതിനായി ശ്രമിക്കുന്നു നിസ്സാര -

നായൊരെന്നെത്തുണച്ചീടണേ ദൈവമേ!

 

ശ്രീരാമദേവനും ശ്രീഹനൂമാനുമെ-

ന്നുള്ളിൽ വിളങ്ങിയനുഗ്രഹിക്കേണമേ!

ശ്രീഗണനായകൻ, വാണീ ഭഗവതി

ശ്രീഭദ്രകാളിയുമുളളിൽ വസിക്കണേ!

അമ്മയേയും പുനരച്ഛനേയും ഗുരു-

കാരണവന്മാരെയും സ്തുതി ചെയ്യുന്നേൻ.

 

പണ്ടയോദ്ധ്യാപുരി വാണു ദശരഥൻ,

മുന്നം പ്രജാഹിതമൊക്കെ മാനിപ്പവൻ

പത്നിമാർ മൂന്നു പേർ കൌസല്യ, കൈകേയി

പിന്നെ സുമിത്രയുമായിട്ടു വാഴവേ

പുത്രരില്ലാത്ത ദു:ഖത്തെയകറ്റുവാൻ

“പുത്രകാമേഷ്ടിയാഗം നടത്തീടണം”.

സൂര്യകുലഗുരുവായ വസിഷ്ടനും

ചൊന്നാ, നതിനായ് മഹാമുനിയാകിയ

ഋഷ്യശൃംഗൻ തന്നെ വേഗം വരുത്തിച്ചു

യാഗവും നന്നായ് നടത്തി മുനീശ്വരൻ

യാഗസമാപ്തിയിലഗ്നികുണ്ഡത്തിൽ നി-

ന്നുത്ഭൂതനായഗ്നിദേവൻ, മഹാരഥൻ

ഏറ്റം വിശിഷ്ടമായ് ദൈവീകമായുള്ള

പായസം രാജന്നു നൽകിയരുളിനാൻ

“നിൻ പത്നിമാർക്കു നൽകീടുകിപ്പായസം

പുത്രരുണ്ടാകുമതിനില്ല സംശയം.”

 

രാജനതീവസന്തുഷ്ടനായ് നൽകിനാൻ

പായസം പപ്പാതി വീതിച്ചിരുവർക്കായ്

കോസലപുത്രിയും കേകയപുത്രിയും

പപ്പാതി വീതം സുമിത്രയ്ക്കു നൽകിനാർ

കാലം കടക്കവേ രാജ്ഞിമാർ മൂവരും

ഗർഭം ധരിച്ചു, രാജ്യം പുളകം കൊണ്ടു.

കൗസല്യാദേവി രാമന്നു ജന്മം നൽകി,

കേകയപൗത്രൻ ഭരതനും ജാതനായ്.

സൗമിത്രിയായിപ്പിറന്നിതു ലക്ഷ്മണ-

നാദ്യം, പിറന്നു ശത്രുഘ്ന,നനുജനായ്

 

ശസ്ത്രശാസ്ത്രങ്ങളിലഭ്യസനം ചെയ്തു

പ്രാവീണ്യമുൾക്കൊണ്ടു നാലുകുമാരരും.

ബ്രഹ്മർഷിയായ വിശ്വാമിത്രനുണ്ടായ

ദുഃഖത്തെ മാറ്റി രക്ഷിച്ചിതു യാഗവും.

താടകയെക്കൊല ചെയ്തോരനന്തരം

മോക്ഷമഹല്യക്കു നല്കീ രഘുവരൻ.

ശൈവചാപത്തെയും ഖണ്ഡിച്ചു ജാനകി

തന്നെയും വേട്ടു വിരവോടു രാമനും

ക്ഷോണിജ തന്നുടെ സോദരിമാരെയും

രാമാനുജന്മാർ വരിച്ചു യഥാക്രമം.

ഭാർഗ്ഗവരാമൻറെ ദർപ്പം ശമിപ്പിച്ച-

യോദ്ധ്യാപുരം പുക്കു വാണിതെല്ലാവരും 

 

പണ്ടു സുരാസുരയുദ്ധം നടക്കവേ

കൈകയി തന്നെ രക്ഷിച്ചതിൽ മോദിച്ചു

രണ്ടു വരമന്നു നൽകീ ദശരഥൻ

ചോദിച്ചു കാന്തയാ രണ്ടു വരങ്ങളും

രാജ്യം കൊടുക്കുക വേണം ഭരതനും

കാനനവാസം വരിക്കണം രാമനും

 

രാമനും സീതയും ലക്ഷ്മണൻ താനുമായ്

കാനനം പുക്കങ്ങു വാഴും ദശാന്തരേ

ഘോരനായോരു വിരാധ നിശാചരൻ

തന്നെയും കൊന്നു പാലിച്ചിതു ഭൂമിയെ.

രാവണസോദരി ശൂർപ്പണഖയ്ക്കെഴും

ഗർവ്വവും തീർത്തു ശിക്ഷിച്ചിതു രാഘവൻ

മാനായി വന്നൊരു മാരീചനെയൊട്ടൊ-

രസ്ത്രമയച്ചു വധിച്ചു രഘൂത്തമൻ.

രാവണൻ സീതയെ മോഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടുപോയ്

ലങ്കാപുരിയിങ്കൽ ബന്ധിച്ചു സത്വരം 

 

രാമനും സുഗ്രീവനും തമ്മിലുണ്ടാക്കി

സഖ്യമതിനാൽ വധിച്ചിതു ബാലിയെ.

പിന്നെ ഹനുമാൻ കടൽ കടന്നമ്പോടു

ലങ്കാപുരി പുക്കു സീതയെ ദർശിച്ചു.

രാവണപുത്രനാമക്ഷകുമാരനെ

താഡിച്ചു കൊന്നു, ദഹിപ്പിച്ചു ലങ്കയും.

 

രാവണസോദരനായ വിഭീഷണൻ

ശ്രീരാമപാദത്തിലാശ്രയം തേടിനാൻ

വാനരർ ബന്ധിച്ച സേതുവിൻ മൂലമായ്

ലങ്കാപുരിയെത്തി വാനരസൈന്യവും

 

ഏറ്റവും ക്രുദ്ധനായ് വന്ന നിശാചരൻ

കുംഭകർണ്ണന്നെ വധിച്ചു രഘൂത്തമൻ.

ഇന്ദ്രനെ വെന്നോരു മേഘനാദൻ തന്നെ

സൗമിത്രി കാലപുരത്തിങ്കലെത്തിച്ചു.

കൂട്ടരും സേനയുമെല്ലാം നശിച്ചോരു

രാവണൻ തന്നെ വധിച്ചിതു രാമനും.

പിന്നെ വിഭീഷണൻ തന്നെ ലങ്കാപുരി

തന്നുടെ നാഥനായ് വാഴിച്ചനാരതം

സീതയെ വീണ്ടെടുത്തെത്രയും മോദമോ-

ടെത്തിയയോദ്ധ്യയിൽ ദാശരഥിവരൻ.

പിന്നെയയോദ്ധ്യാപുരി തൻറെ നാഥനായ്

രാമനെ വാഴിച്ചു മോദാൽ വസിഷ്‌ഠനും.

 

കഴുതയും രാജാവും

(ആശയത്തിന് സമൂഹമാദ്ധ്യമത്തിൽ കണ്ട ഒരു പോസ്റ്റിനോട് കടപ്പാട്. ആരാണു കർത്താവെന്നറിയില്ല. അതു ഗദ്യത്തിലായിരുന്നു, ഈയുള്ളവൻ അത് പദ്യത്തിലാക്കി, അത്രയേയുള്ളൂ. ഇതിൽ വേറെ അർത്ഥമൊന്നും കാണരുതെന്നപേക്ഷ.)
 
പണ്ടു ഭൂപതിയൊരിക്കൽ രാജ്യഭരണവ്യഥയ്‌ക്കൊരു വിരാമമായ്-
ക്കണ്ടു മാർഗ്ഗമിതു മീൻപിടിക്ക, തരമാക്കി കേമമൊരു ചൂണ്ടയും
കൊണ്ടൽ കണ്ടു മഴ തൻറെ സാദ്ധ്യതയരക്ഷണത്തിലറിയിക്കുവാൻ
മണ്ടിയെത്തി സമയസ്ഥിതിപ്രമുഖനോതി,"യില്ല മഴ, മന്നവാ."
 
പാർത്ഥിവൻ പ്രിയയുമൊത്തുടൻ തുരഗമേറിയോടി തടിനീതലേ
എത്തിയില്ല വഴി പാതിപോലു, മഥ കണ്ടു ദാശനതിദുഃഖിതൻ
ഗർദ്ദഭച്ചുമലിലേറിയശ്രു കിനിയും മിഴിദ്വയവുമായിതേ
പോയിടുന്നു ഭവനത്തിലേ, ക്കവനെ നിർത്തി രാജകുലധീവരൻ.
 
"എന്തിനേ തിരികെയോടിടുന്നു, ഝഷമൊട്ടുമില്ല തവ കൂടയിൽ?"
ചൊല്ലി ദാശനതിയായ ഖേദമൊടു, "രാജ, വർഷമതു വന്നിടും".
"വർഷമൊന്നുമണയില്ലയെന്നു ദൃഢമായുറപ്പിത തരുന്നു ഞാൻ
ചൊന്നതാരു? സമയസ്ഥിതീപ്രമുഖ,നില്ലയിന്നു മഴ, നിശ്ചയം!"
 
ഒന്നു ഗർദ്ദഭനിരീക്ഷണത്തിനിടനൽകിയായവനനുത്തരം
വീട്ടിലേയ്ക്കു നട കൊണ്ടു, മന്നവനിരച്ചുപാഞ്ഞു പുഴ നോക്കിയും
ചൂണ്ടതന്നിലിര ചേർത്തു തോയമതിലിട്ടു ഭൂപതിയിരിക്കവേ
ആർത്തലച്ചു വരവായി മാരി, തിരികെഗ്ഗമിച്ചു നൃപപത്നിമാർ.
 
കൊട്ടാരത്തിൽ കടന്നാൻ നൃപവരനുടനെക്ക്രുത്തിനാലന്ധനായി-
ത്തീട്ടൂരത്താൽ കൊടുത്തൂ പ്രമുഖനുടെ കരം തന്നിലാ ടെർമിനേഷൻ
ഒട്ടും വൈകിച്ചിടാതേ നൃപനവിടെ വരുത്തീ മഹാൻ ധീവരന്നെ-
പ്പാട്ടും പാടിക്കൊടുത്തൂ പ്രമുഖനുടെ പദം, "നീയിതിന്നെത്ര യോഗ്യൻ!"
 
തീട്ടൂരം കിട്ടി, യെന്നാലതികഠിന ഭയം മൂലമാ ദാശവീരൻ 
പൊട്ടിച്ചൂ തൻ രഹസ്യം, "പ്രവചനമതു തൻ ഗർദ്ദഭം തൻറെയത്രേ!
പൊട്ടന്മാരെന്നപോലേ ചെവികളിരുവതും താഴ്ത്തിയിട്ടെന്നുവന്നാൽ
കട്ടായം വർഷമുണ്ടാം, ചെവികൾ മുകളിലേക്കെങ്കിലോ മാരിയില്ല!"
 
രാജൻ സന്തോഷമോടേ ഖരവരനെയുടൻ നിശ്ചയിച്ചൂ, നയിക്കാൻ
കാലാവസ്ഥയ്ക്കു വേണ്ടുന്നൊരു ഭരണവകുപ്പിൻറെ നൽസ്തംഭമായി
അന്നാ രാജൻ തുടങ്ങീ ഹരവരനെയഹോ മന്ത്രിയാക്കീടുവാന-
പ്പാരമ്പര്യം നശിക്കാതതികഠിനതരം കാത്തിടുന്നിന്നു നമ്മൾ.
 

**************

രാജ്യഭരണ ചുമതലകൾ നിറവേറ്റി മടുത്തപ്പോൾ അൽപ്പം വിനോദത്തിനായി രാജാവ് നദിയിൽ നിന്ന് മീൻ പിടിക്കാൻ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. അന്ന് മഴ പെയ്യാൻ സാധ്യത ഉണ്ടോ എന്നറിയാൻ കൊട്ടാരത്തിലെ ആസ്ഥാന കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ദനെ വിളിപ്പിച്ചു.

കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ധൻ അന്ന് മഴ പെയ്യാൻ ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ലെന്ന് രാജാവിന് ഉറപ്പ് നൽകി.

രാജാവ് രാജ്ഞിയും ഒത്ത് കുതിരപ്പുറത്ത് കയറി മീൻ പിടിക്കാൻ നദീതീരത്തേക്ക് യാത്രയായി.

പോകുന്ന വഴിയിൽ ഒരു മുക്കുവൻ ചൂണ്ടയും കൊണ്ട് കഴുതപ്പുറത്ത് എതിരെ വരുന്നത് രാജാവിന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. അദ്ദേഹം അയാളോട് എങ്ങിനെയുണ്ട് മീൻ പിടുത്തം എന്ന് അന്വേഷിച്ചു.

അയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു: തിരുമേനീ, അങ്ങ് കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകണം. കാരണം ഉടൻ തന്നെ വലിയൊരു കൊടുങ്കാറ്റും പെരുമഴയും വരാൻ പോകുന്നു."

രാജാവ് പറഞ്ഞു: "എന്റെ ആസ്ഥാന കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ധൻ ഈ വിഷയത്തിൽ ഉന്നത ബിരുദം നേടിയ ആളാണ്. ഞാൻ നല്ല ശമ്പളം കൊടുത്താണ് അയാളെ ജോലിക്ക് വെച്ചിരിക്കുന്നത്. അയാൾ എനിക്ക് ഇതിന് നേരെ വിപരീതമായ ഒരു കാലാവസ്ഥാ പ്രവചനം ആണ് നൽകിയത്. എനിക്ക് അയാളെ നല്ല വിശ്വാസം ഉണ്ട്"

രാജാവും രാജ്ഞിയും നദിയിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടർന്നു.

പക്ഷെ അധികം താമസിയാതെ തന്നെ കൊടുങ്കാറ്റും പെരുമഴയും ഉണ്ടായി, രണ്ടുപേരും നനഞ്ഞു കുതിർന്ന് കൊട്ടാരത്തിൽ തിരിച്ചെത്തി.

കുപിതനായ രാജാവ് ആദ്യം തന്നെ ആസ്ഥാന കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്‌നെ പിരിച്ചു വിടാനുള്ള ഉത്തരവ് കൊടുത്തു.

അതിന് ശേഷം മുക്കുവനെ വരുത്തി ആസ്ഥാന കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ധന്റെ ജോലി അയാൾക്ക് ഓഫർ ചെയ്തു.

മുക്കുവൻ പറഞ്ഞു: "തിരുമേനി, എനിക്ക് കാലാവസ്ഥയെ കുറിച്ച്ഒന്നും അറിയില്ല. ഞാൻ എന്റെ കഴുതയിൽ നിന്നാണ് കാലാവസ്ഥയെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കുന്നത്. കഴുതയുടെ ചെവി താഴ്ന്ന് കിടന്നാൽ അന്ന് തീർച്ചയായും മഴ പെയ്യും. ഉയർന്ന് നിന്നാൽ നല്ല കാലാവസ്ഥയും ആയിരിക്കും"

രാജാവ് കഴുതയെ ആസ്ഥാന കാലാവസ്ഥാ വിദഗ്ധനായി ഉയർന്ന ശമ്പളം നൽകി നിയമിച്ചു.

അങ്ങിനെയാണ് കഴുതകളെ സർക്കാരിലെ പ്രധാന ജോലികളിൽ നിയമിക്കുന്ന പതിവ് തുടങ്ങിയത്.

ഇന്നും ആ പാരമ്പര്യം തുടരുന്നു.....😂